چندان گریم، که کوچه ها گل گردد.

پیشنهاد یه نذری کم هزینه و ساده دارم.

هر کدوممون دوسه جفت جوراب و دو سه تا دستکش آشپزخونه بگیریم و بذاریم تو کیفهامون.

از کنار هر سطل آشغالی که رد میشیم، یه نفر تا کمر خم شده و داره از توش آشغال جدا میکنه.حداقل دستکش دستش کنه و تو اون آلودگیها دنبال پلاستیک و کاغذ و .بگرده.اکثرشون تو این سرما دمپایی با پای پاشونه، حداقل جوراب پاشون کنن.